Τό κράτος πού προέκυψε άπό τήν Ελληνική Επανάσταση έπρεπε νά είναι έλληνικό , άφού αύτή έγινε στό έδαφος πού στήν άρχαιότητα βρίσκονταν οί έλληνικές πόλεις--κράτη .
Πώς , όμως , θά ήταν έλληνικό ένα κράτος πού θά συναποτελούνταν άπό λαούς πολλών έθνοτήτων πού κατοικούσαν στήν ίδια περιοχή ? Τήν Επανάσταση τήν έκαναν όλοι αύτοί οί λαοί άπό κοινού .
Είδικότερα ό ρόλος τών Αρβανιτών σέ αύτήν είναι άναμφισβήτητος . Γνωστός , άλλά άμφισβητούμενος είναι έπίσης ό ρόλος τών έξισλαμισμένων Ελλήνων . Γιατί ύπήρχαν καί τέτοιοι σέ ένα πολύ μεγάλο ποσοστό , πράγμα πού άποκρύβεται ώστόσο γιά νά ύπερτονιστεί ό ρόλος τής Ορθόδοξης Εκκλησίας στήν Επανάσταση . Πού δέν ήταν μικρός , όχι όμως καί πρωταγωνιστικός .
Γιατί πρωταγωνιστές τής Επανάστασης ήταν οί λαοί πού κατοικούσαν στήν Ελλάδα καί ύποκινητές της οί εύποροι Ελληνες τής διασποράς .
Ο Γεράσιμος Κακλαμάνης , λοιπόν , στό βιβλίο του "Επί τής δομής τού νεοελληνικού κράτους"
λέει πώς όταν ίδρυόταν τό νεοελληνικό κράτος μπήκε αύτόματα τό πρόβλημα περί τής δομής τού .
Τί μορφή έπρεπε νά έχει τό νέο κράτος ? Οί έναλλακτικές λύσεις , πού όλες συζητήθηκαν , ήταν τέσσερις : 1. Ενα ύπερεθνικό κράτος , σάν αύτό πού είχε προτείνει ό Ρήγας Φεραίος , τούτος ό μεγάλος διεθνιστής . 2) Τό άσαφές κράτος τής Μεγάλης Ιδέας , πού πρότεινε ό Κωλλέτης ό καί δημιουργός τού καταστροφικού όρου .
Βέβαια ό Κωλλέτης δέν ήξερε τί άκριβώς έννοούσε , πάντως είχε στό νού του κάτι σάν τη Βυζαντινή Αύτοκρατορία ή τήν Αύτοκρατορία τού Μεγάλου Αλεξάνδρου , πράγμα πού τόν κατατάσσει αύτομάτως στήν κατηγορία τών μεγάλων ήλιθίων , ή μάλλον τών μεγάλων δημαγωγών . 3) Ενα όμοσπονδιακό κράτος πού θά περιλάμβανε όλους τούς όρθοδόξους πληθυσμούς τής Οθωμανικής Αύτοκρατορίας , άσχέτως έθνότητας .Φυσικά μιά τέτοια όμοσπονδία θά ήταν θεοκρατική καί τό σχέδιο πρέπει νά ήταν μάλλον κανενός δεσπότη .
Καί 4) ένα " έθνικό κράτος" , λύση πού τελικά έπικράτησε καί έπιβλήθηκε . Η μορφή λοιπόν βρέθηκε . Επρεπε όμως νά βρεθεί καί τό περιεχόμενο . Αλλά περιεχόμενο δέ βρισκόταν γιατί δέν ύπήρχε .
Ποιά θά ήταν ή έθνότητα στήν όποία θά στηριζόταν τό "έθνικό κράτος" ? Οί Ελληνες ? καί τί θά άπογίνονταν οί πάμπολλοι μή Ελληνες πού κατοικούσαν στήν Ελλάδα ? Θά τούς έδιωχναν?
Κι άν τούς έδιωχναν , πράγμα άκατανόητο άφού έπαιξαν έναν πολύ σημαντικό ρόλο στήν Επανάσταση , τά όρια τού κράτους θά συρρικνώνονταν σχεδόν στά πλαίσια τής αρχαίας πόλης -κράτους .
Αποφάσισαν , λοιπόν , νά κάνουν τό κορόιδο καί νά φκιάξουν ένα "έθνικό κράτος" άνευ έθνότητος . Σάν νά λέμε μιά σκορδαλιά χωρίς σκόρδο . Ομως σύντομα οί πολιτικοί βρήκαν τό σκόρδο . Καί τί σκόρδο ! Τήν Ορθοδοξία μέ τά λιβάνια της , τά έξαπτέρυγα της , τίς φανταχτερές θρησκευτικές τελετές της .
Ηταν ό,τι χρειαζόταν γιά νά πάρει τό νέο κράτος κάτι άπό τό Βυζάντιο , άνευ Βυζαντίου . Καί πάλι , δηλαδή , σκορδαλιά χωρίς σκόρδο !
Μέ τά χρόνια , όμως τό σκόρδο άπόχτησε ύπόσταση . Τίποτα δέν είναι πιό άποτελεσματικό άπό τό πές καί ξαναπές . Μέ τό πές πές , λοιπόν , τών παπάδων , στό τέλος τό πιστέψαμε :
Η έθνική μας ούσία βρίσκεται στήν Ορθοδοξία . Οσο γιά τούς άρχαίους προγόνους , περί τών όποίων οί παπάδες έχουν παχυλή άγνοια , τούς βάλαμε τσόντα σάν πρώτο συνθετικό στήν τεχνητή λέξη "έλληνοχριστιανικός" .
Διά τής σοφιστικής , τό πρόβλημα έλύθη . Δηλαδή , παραμένει καί σήμερα άλυτο . Δέν είμαστε λοιπόν Ελληνες . Είμαστε Ελληνοχριστιανοί . Δηλαδή , ένα φανταστικό νόθο είδος προερχόμενο άπό οιωνεί διασταύρωση γάτας μέ έλέφαντα .
Πάντως ,ό τεχνητός όρος άφήνει πολλά περιθώρια πολιτογράφησης διά τής βαπτίσεως .
Ο καθένας είναι άρκετό νά βαφτιστεί όρθόδοξος γιά νά γίνει αύτομάτως Ελληνορθόδοξος . Κι άν άπαρνηθεί τό χριστιανισμό είναι σάν νά άπαρνιέται καί τόν έλληνισμό ,άκόμα καί στήν περίπτωση πού είναι διαποτισμένος μέχρι μυελού όστέων άπό τόν άρχαιοελληνικό πολιτισμό , τή μόνη σταθερά άνά τούς αίώνες συνιστώσα τής έννοιας έλληνικότητα .
(συνεχίζεται)
Πώς , όμως , θά ήταν έλληνικό ένα κράτος πού θά συναποτελούνταν άπό λαούς πολλών έθνοτήτων πού κατοικούσαν στήν ίδια περιοχή ? Τήν Επανάσταση τήν έκαναν όλοι αύτοί οί λαοί άπό κοινού .
Είδικότερα ό ρόλος τών Αρβανιτών σέ αύτήν είναι άναμφισβήτητος . Γνωστός , άλλά άμφισβητούμενος είναι έπίσης ό ρόλος τών έξισλαμισμένων Ελλήνων . Γιατί ύπήρχαν καί τέτοιοι σέ ένα πολύ μεγάλο ποσοστό , πράγμα πού άποκρύβεται ώστόσο γιά νά ύπερτονιστεί ό ρόλος τής Ορθόδοξης Εκκλησίας στήν Επανάσταση . Πού δέν ήταν μικρός , όχι όμως καί πρωταγωνιστικός .
Γιατί πρωταγωνιστές τής Επανάστασης ήταν οί λαοί πού κατοικούσαν στήν Ελλάδα καί ύποκινητές της οί εύποροι Ελληνες τής διασποράς .
Ο Γεράσιμος Κακλαμάνης , λοιπόν , στό βιβλίο του "Επί τής δομής τού νεοελληνικού κράτους"
λέει πώς όταν ίδρυόταν τό νεοελληνικό κράτος μπήκε αύτόματα τό πρόβλημα περί τής δομής τού .
Τί μορφή έπρεπε νά έχει τό νέο κράτος ? Οί έναλλακτικές λύσεις , πού όλες συζητήθηκαν , ήταν τέσσερις : 1. Ενα ύπερεθνικό κράτος , σάν αύτό πού είχε προτείνει ό Ρήγας Φεραίος , τούτος ό μεγάλος διεθνιστής . 2) Τό άσαφές κράτος τής Μεγάλης Ιδέας , πού πρότεινε ό Κωλλέτης ό καί δημιουργός τού καταστροφικού όρου .
Βέβαια ό Κωλλέτης δέν ήξερε τί άκριβώς έννοούσε , πάντως είχε στό νού του κάτι σάν τη Βυζαντινή Αύτοκρατορία ή τήν Αύτοκρατορία τού Μεγάλου Αλεξάνδρου , πράγμα πού τόν κατατάσσει αύτομάτως στήν κατηγορία τών μεγάλων ήλιθίων , ή μάλλον τών μεγάλων δημαγωγών . 3) Ενα όμοσπονδιακό κράτος πού θά περιλάμβανε όλους τούς όρθοδόξους πληθυσμούς τής Οθωμανικής Αύτοκρατορίας , άσχέτως έθνότητας .Φυσικά μιά τέτοια όμοσπονδία θά ήταν θεοκρατική καί τό σχέδιο πρέπει νά ήταν μάλλον κανενός δεσπότη .
Καί 4) ένα " έθνικό κράτος" , λύση πού τελικά έπικράτησε καί έπιβλήθηκε . Η μορφή λοιπόν βρέθηκε . Επρεπε όμως νά βρεθεί καί τό περιεχόμενο . Αλλά περιεχόμενο δέ βρισκόταν γιατί δέν ύπήρχε .
Ποιά θά ήταν ή έθνότητα στήν όποία θά στηριζόταν τό "έθνικό κράτος" ? Οί Ελληνες ? καί τί θά άπογίνονταν οί πάμπολλοι μή Ελληνες πού κατοικούσαν στήν Ελλάδα ? Θά τούς έδιωχναν?
Κι άν τούς έδιωχναν , πράγμα άκατανόητο άφού έπαιξαν έναν πολύ σημαντικό ρόλο στήν Επανάσταση , τά όρια τού κράτους θά συρρικνώνονταν σχεδόν στά πλαίσια τής αρχαίας πόλης -κράτους .
Αποφάσισαν , λοιπόν , νά κάνουν τό κορόιδο καί νά φκιάξουν ένα "έθνικό κράτος" άνευ έθνότητος . Σάν νά λέμε μιά σκορδαλιά χωρίς σκόρδο . Ομως σύντομα οί πολιτικοί βρήκαν τό σκόρδο . Καί τί σκόρδο ! Τήν Ορθοδοξία μέ τά λιβάνια της , τά έξαπτέρυγα της , τίς φανταχτερές θρησκευτικές τελετές της .
Ηταν ό,τι χρειαζόταν γιά νά πάρει τό νέο κράτος κάτι άπό τό Βυζάντιο , άνευ Βυζαντίου . Καί πάλι , δηλαδή , σκορδαλιά χωρίς σκόρδο !
Μέ τά χρόνια , όμως τό σκόρδο άπόχτησε ύπόσταση . Τίποτα δέν είναι πιό άποτελεσματικό άπό τό πές καί ξαναπές . Μέ τό πές πές , λοιπόν , τών παπάδων , στό τέλος τό πιστέψαμε :
Η έθνική μας ούσία βρίσκεται στήν Ορθοδοξία . Οσο γιά τούς άρχαίους προγόνους , περί τών όποίων οί παπάδες έχουν παχυλή άγνοια , τούς βάλαμε τσόντα σάν πρώτο συνθετικό στήν τεχνητή λέξη "έλληνοχριστιανικός" .
Διά τής σοφιστικής , τό πρόβλημα έλύθη . Δηλαδή , παραμένει καί σήμερα άλυτο . Δέν είμαστε λοιπόν Ελληνες . Είμαστε Ελληνοχριστιανοί . Δηλαδή , ένα φανταστικό νόθο είδος προερχόμενο άπό οιωνεί διασταύρωση γάτας μέ έλέφαντα .
Πάντως ,ό τεχνητός όρος άφήνει πολλά περιθώρια πολιτογράφησης διά τής βαπτίσεως .
Ο καθένας είναι άρκετό νά βαφτιστεί όρθόδοξος γιά νά γίνει αύτομάτως Ελληνορθόδοξος . Κι άν άπαρνηθεί τό χριστιανισμό είναι σάν νά άπαρνιέται καί τόν έλληνισμό ,άκόμα καί στήν περίπτωση πού είναι διαποτισμένος μέχρι μυελού όστέων άπό τόν άρχαιοελληνικό πολιτισμό , τή μόνη σταθερά άνά τούς αίώνες συνιστώσα τής έννοιας έλληνικότητα .
(συνεχίζεται)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου