Η ΕΛΛΑΣ ΩΣ ΚΡΑΤΟΣ ΔΙΚΑΙΟΥ

..σημερα που η ευρωπη τεινει να γινη κατι περισσοτερο απο την γνωστη μας εννοια των τριων κρατων ,ηταν επιστευσαμε ο καιρος να τεθη το ερωτημα , κατα ποσον η εικονα της ελλαδος ως κρατικου μορφωματος,μπορει ακομη να συνεχιση να αποτελη ενα σχημα ιστορικα αποδεκτο . το αν η εγληματικη φυση της ελλαδος ως κρατικης ποιοτητας ειναι,δεν ειναι η και ποσο ειναι γνωστη στους κατοικους του ελλαδικου χωρου ,ειναι ενα ανευ σημασιας ερωτημα , αφου αυτοι ελαχιστα ειναι σε θεση να πραξουν ο,τιδηποτε για την οποια μεταβολη του . αν το μπορουσαν , αυτο θα επρεπε ηδη να εχη συμβη δυο αιωνες πριν. συνεπως εφ΄ οσον υφισταται το ερωτημα , αυτο υφισταται για ολους τους αλλους πλην ελληνων. και αυτοι ειναι ολος ο ενεργως πολιτικα ανεπτυγμενος σημερα κοσμος . αυτος ο κοσμος γνωριζει προ πολλου,οτι οταν τα ανθρωπινα δικαιωματα καταστρατηγουνται καπου,τοτε καταστρατηγουνται γενικα. η υπαρξη διεθνων οργανισμων αυτο φανερωνει η τεινει να υποδηλωση τουλαχιστον. το προβλημα πλεον ειναι ,πως μπορει να αποδειχθη η καταστρατηγηση των ανθρωπινων δικαιωματων . ειναι αραγε ζητημα εμπειρικα και εκτακτα διαπιστουμενο ,μεσω μη εκλογων π.χ. και πραξικοπηματων, η ενα ζητημα ιστορικων δεδομενων και θεωρητικης αποδειξεως? αυτη δηλαδη η καταστρατηγηση αντλει το νοημα της σαν κατασταση η σαν εξαιρεση? πως οριζονται ειδικωτερα τα "ανθρωπινα δικαιωματα" για μια υπερχρεωμενη και πεινωσα χωρα του τριτου κοσμου λογου χαριν? η εννοια "δημοκρατια" ειναι σαν την εννοια "ιατρικη" εφαρμοζεται επι φυσιολογικων καταστασεων . οταν εχη κανεις να κανη με φυσικα κακοπλασματα,τοτε η επικληση ιατρικων κανονων δεν ειναι μονο ματαιη και επικινδυνη,αλλα και συνειδητη τσαρλατανια. και η ελλαδα, δυστυχως, ειναι ενα ιστορικο κακοπλασμα. τα στοιχεια του παροντος βιβλιου σκοπουν να δειξουν ακριβως τουτο ,οτι υπο οιονδηποτε καθεστως και οποιεσδηποτε συνθηκες , η κρατικη υποσταση της ελλαδος παραμενει ενας μηχανισμος διαρκους κοινωνικου εγληματος. και ενω η κυβερνητικη συμμετοχη πολλων μικρων κομματων θα μπορουσε να μειωση την εγκληματικοτητα του ελληνικου καθεστωτος ...το μονο που ακουμε ειναι η εξασφαλιση της "κυβερνητικης πλειοψηφειας" για την σωτηρια του τοπου!....αλλα κυβερνητικες πλειοψηφιες στην ελλαδα υπηρξαν κατ΄εξοχην. και μαλιστα αν σκεφθουμε το μεταπολεμικο καθεστως των βιων και νοθειων , σχεδον χωρις κανεναν ελεγχο. παρατηρουμε ομως επι μισον αιωνα τωρα, οτι αυτες οχι μονον δεν εδωσαν καποιο ιστορικο αποτελεσμα , αλλα μεχρις αυτη την στιγμη δεν επαψαν να οδηγουν τον τοπο απο κριση σε κριση . οι "πλειοψηφειες"...αυτο που κανενας πολιτικος δεν θα ηταν διατεθειμενος να ΄πη στους ψηφοφορους του ειναι ακριβως ο,τι προτιθεται να αποδειξη το βιβλιο τουτο , οτι το προβλημα δεν βρισκεται στις "πλεοψηφειες" και τα "εκλογικα προγραμματα" αλλα στην δικαιακη υποσταση του ελληνικου κρατους . και αν η δομη του ελληνικου δικαιου ειναι τετοια ,ωστε να εξασφαλιζει τις "πλειοψηφειες" στη βουλη (τα βαθυτερα ιστορικα αιτια θα τα ιδουμε στο κειμενο του βιβλιου) ειναι ακριβως γι΄αυτον τον λογο που το καθε κομμα ερχομενο στη εξουσια και υποκειμενο στην νομοθεσια αυτη ειναι μαθηματικως υποχρεωμενο να κανη τα ιδια με το προηγουμενο. αποτελεσμα,αυτο που πιστευει σιωπηρως ολος ο ελληνικος λαος, χωρις καθολου να κανη λαθος στην πραξη , πως ολα τα κομματα ειναι το ιδιο.. η αναμφισβητητη αυτη αληθεια οφειλεται στο γεγονος , οτι η εκαστοτε βουλη αποκοβεται απο τον λαο μεσω της διοικησης-οπως αυτη καθοριζεται απο την νομοθεσια-,ωστε τελικως να μεταβαλλεται σε συντεχνια επι μονομου βασεως. εχομε δηλαδη στην ελλαδα μιαν συνεχη πολιτικη δικτατορια , η οποια απλως καλυπτει την φυση της μεσω των τυπικων "εκλογων" . μονες οι εκλογες ως σκηνοθετημα δεν αρκουν βεβαια, για να χαρακτηρισουν ενα καθεστως ως δημοκρατια. εσωτερικες εκλογες εχουν ολα τα ολοκληρωτηκα καθεστωτα. αυτο που χαρακτηριζει την δημοκρατικη λειτουργια ενος πολιτευματος , ειναι ο καθ΄ημεραν αμεσος και αυτοματος ελεγχος της διοικησης μεσω της νομοθεσιας . ειναι αυτο που με αλλο ονομα λεμε'' ανθρωπινα δικαιωματα''η "δικαιωματα του πολιτη".. η ελληνικη νομοθεσια ειναι ομως τετοια ωστε, ακριβως να εμποδιζη και κατα πραξιν να απαγορευη αυτο το πραγμα. ποια ειναι η ιδεα που εχουν ολοι οι ελληνες περι ελληνικου κρατους και διοικησεως , δεν χρειαζεται να πουμε. ειναι ομως απαραιτητο να συμπληρωσουμε , οτι οι δικαστες αυτα τα πραγματα τα ξερουν . η ευθηνη δηλαδη δεν βαρυνει μονο τους πολιτικους , αυτοι καπου αλλου στηριζονται. η ελλαδα ειναι η μονη χωρα , οπου το ανεξαρτητον της δικαιοσυνης (απο την" εκτελεστικη εξουσια")ειναι ταυτοσημον με το ανεξελεγτον των δικαστηριων . εξ ου και ο χαρακτηρισμος της δικαιοσυνης ως "καστρου"(εννοειται βεβαια απορθητου και αδιαπεραστου...)!!! αλλα γνωριζομε φυσικα οτι τα πραγματα δεν μπορουν να ειναι ετσι. η διοικητικη ανεξαρτησια της δικαιοσυνης καθολου δεν σημαινει το κοινωνικως ανεξελεγκτον αυτης, αλλα το ακριβως αντιθετο. ο ελεγχος των δικαστων απαγορευεται να γινεται απο τους υπουργους και βουλευτες , διοτι εναποκειται στην πνευματικη εξουσια , δηλαδη στην διανοηση καθε λαου. τα παραδειγματα του ζολα και του ντοστογιεφσκυ ειναι αρκετα για να μας υπενθυμισουν το πραγμα. και μονο το γεγονος οτι στην ελλαδα μεταπολεμικα υπηρξαν δικες τερατουργηματα χωρις καν ιχνος φωνης μιας διανοησης (καθηγητων,ακαδημαικων,ελευθερων διανοουμενων κ.λ.π.)ειναι ακριβως η αποδειξη σε ποιες συνθηκες μεσα λειτουργει η ελληνικη δικαιοσυνη και γιατι αυτη ειναι μεχρι σημερα..".καστρο") καθε αλλο βεβαια παρα ο ελεγχος της δικαιοσυνης "νομικες γνωσεις" απαιτει, εκει που "απαιτουνται" τετοιες "γνωσεις" ειναι ειδικα στις κοινωνικες δικτατοριες, οπου και η ελλαδα υπαγεται. το αν μια εγκυος γυναικα που σκοτωνει το παιδι της τελη υπο τις συνθηκες φυσιολογικου ανθρωπου κατα την διαρκεια της εγκυμοσυνης , ωστε να δικασθει με τους συνηθεις νομους-ερωτημα που εθεσε ο ντοστογιεφσκυ καποτε-δεν ειναι ερωτημα "νομικων γνωσεων"... το θεμα που προσπαθουμε να θεσωμε με το κειμενο τουτο ειναι, κατα ποσον αυτη η ελληνοπαραδοτη ταξη πραγματων , μπορει να συνεχισθη μεσα στην σημερινη διαταξη του κοσμου . κοινωνικες και ιστορικες ερμηνειες των υπαρχοντων πραγματων επιχειρησαμε σε αλλα βιβλια μας , εδω μας εφανηκε οτι μερικα απο αυτα επρεπε να τα εξετασωμε πολιτικωτερα καπως. και τουτο βεβαια , εξ αιτιας των στοιχειων που "ετυχε" να εχωμε στα χερια μας -στοιχεια κατα πασαν πιθανοτητα μοναδικα... ο συγγραφεας τουτων των γραμμων υπαγεται εις την κατηγοριαν των ανθρωπων εκεινων που δεν καταλαβαν ποτε τους τι θα ΄πη "ελλην" ,"εθνος","γενος","ρωμηοσυνη" κ.λπ. το μονο που καλα καταλαβε ειναι, οτι μονιμως αυτα τα πραγματα καποιαν υποπτη κατασταση εμπαιγμου ενειχαν για οσους ετυχαινε να τα χρησιμοποιουν και να τα επικαλουνται.εμπαιγμο προς τους αλλους δηλαδη. υπαγομενος ο ιδιος σε μιαν διασταση του "μειζονος ελληνισμου"-οπως και πολλοι αλλοι" ελληνες" εξ αλλου-μπορεσε στο τελος να "ανακαλυψη" οτι αυτα τα πραγματα δεν ησαν στερημενα μιας ιστορικης σημασιας,οτι υπηρξαν εμφορτα νοηματος στο παρελθον ,δεν μπορουσε ομως να τα εντοπιση ως ζωσες πραγματικοτητες στα πλαισια του συγκεκριμενου νεοελληνικου κρατους . εκει που εβλεπε βαρυτατη την σημασια τους ηταν στα διοικητικα συμβολα του κρατους.σφραγιδες των δημοσιων υπηρεσιων , στερεοτυπα πτυχιων,σχηματα διαβατηριων, στους ευζωνους στο συνταγμα, στις στολες των στρατηγων και των οργανων της "ταξεως" . η υποπτη τουτη κατασταση της πραγματικοτητας τον ωθησε προς τα βιβλια . τι αλλο μπορει να εξηγηση στον ανθρωπο αν τα οσα βλεπη γυρω του ειναι σωστα η λαθεμενα? τα θεματα ομως της διδαχης η αυτοδιδαχης υπαγονται ως γνωστον στις μακροχρονιες διαδικασιες των ανεπαισθητων δοσεων (οι αρχαιοι τουτη την σιγανη και ανεπαισθητη διαδικασια την εξεφραζαν με το θαμιστικο ρημα "διδασκω".τετοια ειναι ολα εκεινα τα ρηματα τα εκφραζοντα διαδικασιες που ζη ο ανθρωπος χωρις να τις καταλαβαινη. ενα αλλο τετοιο , πολυ συγγενες στην βιωτικη του σημασια με το πρωτο , ειναι το "γηρασκω") το ελληνικο ομως κρατος ως θεμα αυτοδιδαχης απαιτει προυποθεσεις αιωνιοτητος!!! επομενο συνεπως ηταν να χαθουν πολλα χρονια εμπραγματου σχεσεως με την ελληνικη ιδιοτητα του . το μονο που εμενε να του την θυμιζη ηταν απλως μια ταυτοτητα και ενα διαβατηριο . και ιδου η "εκπληξη" οταν εζητησε καποιαν εμπρακτικωτεραν σχεση με την ελληνικη ιδιοτητα του , ακολουθωντας ευλαβως τους νομους του ελληνικου κρατους και ακολουθωντας πιστως τις υποδειξεις της διοικησεως , διεπιστωσε απλως οτι ....λερωθηκε! η περιπτωση αξιζε να βγη στο φως. οσοι πιστευουν οτι τα διεθνως διαδραματιζομενα δεν εχουν καμια σχεση με την ελλαδα η οτι δεν θα εχουν καμια επιπτωση σ΄αυτη, πιστευουν πολυ λαθεμενα. ο λογος ειναι απλος , η διεθνης κοινωνια σημερα προσπαθει να θεμελιωση την μελλουσα υπαρξη της σε καταστασεις που να περιοριζουν οσο το δυνατον το κοινωνικο ψευδος . σε καποια μονιμωτερα θεμελια που θα συντελεσουν σε ενα μειζονα βαθμο κατανοησης και συνεργασιας .και καθως βλεπομε , πρωτιστα προκυπτει αυτη η αναγκη στην περιοχη της ευρωπης , στην οποια η ελλαδα αποτελει ενα παρωχημενο ιστορικο σχημα και παραδειγμα κοινωνικου καθεστωτος προς αποφυγην. δεν υπαρχουν λοιπον καταστασεις που δεν αφορουν στην ελλαδα . το προβλημα ειναι, ποσο αυτες μπορουν να συνειδητοποιηθουν και απο τουτην την εγχωρια συνειδητοποιηση, ισως, να προαχθη ενας γενικωτερος λογος. οι οιμωγες περι "εξωθεν κινδυνων" οπως και παντος ειδους "κινδυνων" ,ειναι προιοντα ανθελληνων . δεν υπαρχουν κινδυνοι αλλα μονον ιστορικες και αρα πολιτικες αναγκαιοτητες . επιδιωξη τουτου του βιβλιου ειναι ακριβως να προβαλη την ελληνικη δυσμορφια σε ενα γενικωτερο πλαισιο των καιρων μας . και τουτο, αυτος που τωγραψε , το νομιζει υπατη εθνικη προσφορα . λευκαδα-1990 ΓΕΡ. Σ. ΚΑΚΛΑΜΑΝΗΣ