Τετάρτη 4 Απριλίου 2012

ΤΟ ΘΗΡΙΟ ΠΟΥ ΤΡΕΦΕΤΑΙ ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΑ ΜΕ ΑΝΘΡΩΠΙΝΕΣ ΨΥΧΕΣ

Καί ό πλέον προηγμένος λαός τής Εύρώπης σήμερα , έάν ύφίστατο τήν άνάλγητη μεταχείρηση έξανδροπισμού πού ύφίσταται ό έλληνικός λαός άπό τήν άστική του ήγεσία , σέ πολύ λιγώτερο άπό 150 χρόνια θά μεταβαλλόταν σέ άγέλη πιθήκων . 

     Κανένας λαός δέν ύφίσταται καί ούτε μπορεί ν' άντέξη μιάν άνάλογη μεταχείρηση γιά πολύ .
Η Ελλάδα κατάντησε ένα άπέραντο ψυχοκτονείον , όπου ό ήθικός άκρωτηριασμός καί ή διαρκής πνευματική στρέβλωση όδηγούν μέ μαθηματικήν άκρίβεια στή βολή , δηλαδή στόν άνευ όρων συμβιβασμό καά άναπόφευκτα στήν ψυχική άναπηρία . 
   Ο μέσος όρος ψυχικής θνησιμότητας κατάντησε νά είναι γύρω στά 25 καί ό έλληνικός λαός μετεβλήθη σέ πειραματόζωο τής Ιστορίας . Ισως έτσι ήταν πάντα , μά όλα τούτα έχουν καταντήσει ύπέρογκα , ώστε νά γίνονται φανερά κάθε μέρα . Καί ή έμμονή τους κουράζει. 
   Γνωρίζομε βέβαια ότι ή πείρα είναι άπό τά πλέον δυσμετάδοτα πράγματα τού κόσμου . Αν ή πείρα μπορούσε νά μεταδοθή , στήν κόλαση θά ύπήρχε μόνο ό Αδάμ καί ή Εύα . Οί πρωτόπλαστοι έχασαν μιά όλόκληρη ζωή γιά μιά γνώση καί είναι νόμος , φαίνεται , ή γνώση νά μήν κερδίζεται παρά μόνο μέ ζωή . 
    Οί νεώτεροι όμως έχουν χρέος νά άντιληφθούν έγκαίρως καί ν' άντιταχθούν . 
Καί λέμε έγκαίρως έπειδή ή σοφία τής καταστάσεως συνίσταται στό ότι γίνεται κατανοητή μετά τά τριάντα , όταν δηλ. είναι πλέον άργά .  Ο μέγας σύμμαχός της είναι ή ίδια ή ζωή .

   Αφήσαμε σκοπίμως μιάν λέξη άόριστη στά γραφόμενά μας γιά νά τήν όρίσωμε τώρα :  
κατεστημένο λέγοντας έννοούμε ένα άόρατο λερναίο θηρίο πού τρέφεται άποκλειστικά μέ άνθρώπινες ψυχές ' περίπου όπως ό διάολος .  Πρέπει οί νέοι νά άντιληφθούν έγκαίρως ότι , όσο άδρανούν , ή ζωή τους είναι μονοσημάντως προωρισμένη ν' άποτελέση βορά στό θηρίο αύτό . Ούτε νά αύταπατώνται πρέπει , ούτε ξέγνοιαστοι νά ζούν . Γιατί είναι στή φύση τού θηρίου νά είναι άνάλγητο , προικισμένο μέ άπέραντη δολιότητα καί μέ τό αίσθημα τής ίστορικής έπιβίωσης άπωλεσμένο . Ακριβώς γιά τόν λόγο τούτο πρό ούδενός όρρωδεί , προκειμένου νά μεταβάλλη τά πάντα σέ έργαλεία τών έπιδιώξεών του . 
   Καί αύτό άκριβώς κάνει , χρόνια τώρα . Οτι σέ άλλους λαούς είναι σκοπός τής ύπαρξής τους, 
στόν Ελληνα έχει μεταβληθή σέ ένοχον βάρος ώς σέ σημείο κατάθλιψης . 
   Τό ((Εθνος)) , ή (( πατρίς)) , τά ((έθνικά ίδεώδη)) καί όσα πράγματα σάν ίερά προφέρονται σπανίως , έδώ έχουν καταντήσει κουβέντες τής καθημερινής συναλλαγής . 
   Τούτο σημαίνει ότι  αύτά τά πράγματα δέν άντιπροσωπεύουν τίποτε γιά κανέναν ' ότι δέν είναι παρά τό άπαιτούμενο πλέγμα ένοχής γιά τούς άφελείς . 
   Ο νεώτερος όμως  Ελληνας άκριβώς έξ αίτίας τού ποιού τής ήγεσίας του --πού έστάθη άνίκανη νά δημιουργήση παράδοση καί νά έπιτύχη μιά όποιαδήποτε συμπύκνωση τής ίδέας τού έθνους -- έχει τήν προνομία νά γεννιέται έλεύθερος άπό τό παρελθόν . Προνομία καί δυστυχία μαζί . 
   Τό θηρίο έμερίμνησε νά τόν καταστήση άμνήμονα , έπιλήσμονα καί συναισθηματικό ύποχείριο τών άνθρωποβόρων διαθέσεών του .  Τήν έλλάχιστη συνείδηση τού παρελθόντος ήμβλυνε στό αίσθημα μιάς τρλλής ((φιλοπατρίας)) καί ((πολεμικής άρετής)) , μεταθέτοντας τον στήν κατάσταση τού μονίμου ύποζυγίου . 
   Αλλ' άς μή αύταπατώμεθα : ((ή ίδέα τού έθνους έπιβάλλει πολλάκις είς τόν φορέα της νά έγκαταλείψη τήν ίδέα τής πατρίδος )) . 
   Η άναζήτηση τής ίδέας τού έθνους , πού είναι τήν ώρα τούτη έπείγουσα , ήταν τό κύριο μέλημα στίς σελίδες τού βιβλίου μας . 
    Ο,τι κυρίως προσπαθήσαμε νά μεταδώσουμε στόν άναγνώστη ήταν ή ίκανότης τού δυσπιστείν . 
     ΓΕΡΑΣΙΜΟΣ ΚΑΚΛΑΜΑΝΗΣ  -ΛΕΥΚΑΔΑ 1975 

2 σχόλια: