" Η Ελλάδα τελείωσε πιά " λέει ο Θανάσης Βέγγος ως ταξιτζής σ΄εναν Αλβανό , στό διεθνούς εμβέλειας φίλμ του Θ. Αγγελόπουλου , το "Βλέμμα του Οδυσέα " .
Κράτησε υπέρ το δέον εις βάρος του ελληνισμού και της περιοχής της ανατολικής Μεσογείου,και εδυσκόλεψε αφάνταστα στον ιστορικό αποτελεσμό μιας φυσικής εννοίας Ευρώπης.
Γιατί ετούτη η Ελλαδα των "επών" προυπέθετε σε μέγαν βαθμό την ευτέλεια των προσώπων , και η Ελλάδα ως "εθνος " , συναρμολογημένη από τα πέρατα της Οικουμένης , ευρέθηκε αναγκαστικά με πλεονάζον το ειδος . Η μέθοδος απλη: γενικό διανοητικό κατέβασμα και η ιστορία παραμύθι . Τα μέσα απλούστατα : το υπουργείο "εθνικής παιδείας " και τα εξ ίσου "εθνικα " βιβλιοπωλεία που δούλευαν με καταλόγους .
Μεσα σε τούτην την Ελλάδα των "επών" τιποτε αλλο δεν ηταν φυσικώς δυνατόν , παρά κάποιες ομάδες ( και καθολου ταξεις ) νά επιβιώνουν , ξεπουλώντας ο,τι μπορούσαν και παριστάνοντας τους "Ευρωπαίους" και τούς " ιδεολόγους του συστήματος " .
Στην ουσία , με πλήρην συνείδηση της ποιότητας των που ηταν και η εγγύηση του ρόλου των , ενδιαφερόμενοι μόνο γιά τήν τσέπη τους και τα "δικά τους παιδιά " .
Αυτή η Ελλάδα τελείωσε πιά . Κανένας δεν την τελείωσε αλλά η ιδια η ιστορία .
Μόνο τα κόμματα μοιάζει να μην εχουν καταλάβει καί νά μοιράζουν οράματα και " διπλωματικές επιτυχιες " , αλλά τα κόμματα στην Ελλαδα που τελείωσε δεν ειχαν ευθύνη ποτέ .
Γιατί αν ειχαν , απλως αυτή δέν θά τελείωνε . Ετσι θα συνεχίσει η κατάσταση και ως το τυπικό τέλος .
Οι Αγγλοι ενίκησαν τους Ιταλούς στην Αλβανία , η Ελλαδα γιορτάζει . Οι Γερμανοί ετάιζαν τους πεινασμένους από τούς αγγλικούς αποκλεισμούς στην Ομόνοια , η Ελλαδα ζητάει απο τους Γερμανους αποζημειώσεις .
"Οχι" ειπε ο Μεταξας στους Αγγλους (και γι΄αυτό πέθανε υγιέστατος από γρίππη !...) , το "οχι" προς τους Ιταλους γιορτάζουν τα σχολεία .
Πρεπει κανένας να εμβαθύνει πολύ στήν ¨" ιδεολογική σύνθεση " των κατοχικών τραγουδιών της Βέμπο , γιά νά καταλάβει πώς συνέβη νά βουλιάξει η "Ελλη" σέ μιά μεγάλη "εθνικοθρησκευτική γιορτή ". Ενας εχθρός που θέλει νά αποδυναμώσει τόν αντίπαλό του , ειναι δυνατόν να υιοθετήσει τήν στρατηγική της εθνικής του εξαψης ? Και ομως : στήν Ελλαδα που τελείωσε υπήρξε δυνατόν νά πιστευθεί και να μεταβληθεί σε "εθνική γιορτή"
Αισθήματα φιλοπατρίας ωδήγησαν τους ελληνες στρατιώτες στά αλβανικά βουνά ?
Τι ειδους φιλοπατρία θά μπορούσε νά τούς οδηγήσει εκει , αφού η Ελλάδα εν οψει του πολέμου (ηδη μέ την επάνοδο του Γεωργιου ) θα επρεπε να παίξει αποκλειστικώς καί μόνο ρόλους καθ΄υπαγόρευση , τίποτε κατ΄ιδία πρωτοβουλία , και συνεπώς επρεπε ο στρατός της να ειναι γυμνός καί πεινασμένος και χωρίς οπλα ?
Η " εθνική ιδεολογία ", η πεποιημενη "εθνική ιδεολογία" που συνιστούσε τήν Ελλάδα σαν κράτος , " ο Λεωνίδας και το ΄21" ( η " αδιάσπαστη συνέχεια του ελληνικού εθνους") , ηταν που τούς ωδήγησε εκεί και πάνω σ΄ αυτή "κομμένα" καί τά τραγούδια της Βέμπο .
Τι ειδους "εθνικά" τραγούδια ειναι αυτά , συνθεμένα πάνω σε μουσική καμπαρέ καί εμβατηρίου , που κάνουν λόγο γιά σχέδια Μουσολινι για την Ανατολικη Μεσόγειο ?
Πρόβλημα της Ελλάδας το ΄40 ηταν να μη χάσει τήν κυριαρχία της στήν Ανατολική Μεσογείο ? Τήν ειχε ποτέ ? ... Αλλοίμονο αν καταλάβαιναν οι αποβλακωμένοι στρατιώτες του ΄40 τούτα τά νοήματα , πού τους εδίνονταν με το κλαρίνο .
Γιατι τότε θα εκάθονταν στά σπίτια τους .... Και αλλοίμονο αν τα καταλαβαίναν καί οι σημερινοί πού παρελαύνουν , γιατί θά προτιμούσαν να πάνε στό γήπεδο . Τα "βιβλιοπωλεία" ομως κάνουν τη δουλειά τους καλά . Η πιό ακριβή δουλειά στον κόσμο : να μην πουλάς και να εισπράττεις...
Μια τέτοια Ελλάδα ενός τέτοιου μεγαλείου τι δάφνες θα μπορούσε να δρέψει μεταπολεμικά ? Τα μεταπολεμικά κατακάθια που εγκαθιδρύθηκαν μετά τον πόλεμο αρχισαν να γίνονται στις απαιτήσεις των ενοχλητικά .
Αλήθεια ειναι αυτό πού επεδίωκαν οι βρεττανοί , να παρασύρουν τις δυνάμεις του αξονος στόν αστάθμητον γι΄ αυτές χώρο των Βαλκανίων και της Ανατολικής Μεσογείου , τελικώς το πέτυχαν . Μετά το πραξικόπημα για την ανατροπή της επίσημης κυβέρνησης της Γιουγκοσλαβιας , που ειχε κλείσει συνθήκες ουδετερότητας με τόν Χίτλερ , οι Γερμανοί αναγκάσθηκαν νά ασχοληθούν με τα Βαλκάνια και νά χάσουν πολύτιμον καιρό .
Ο χειμώνας εκαμε την δουλεία του στο ρωσσικό μέτωπο , αλλά πρίν απ' αυτόν (10/42) απο στρατηγικής απόψεως , κατά την κρίση δυτικών ειδημόνων , ολη η εκβαση του πολέμου ειχε κριθεί απο τις επιχειρήσεις της Αφρικής .
Και με τήν συμμετοχή φυσικά ελληνικών μονάδων . Αλλά πώς μπορούσε κανείς ν΄ αφήσει περιθώρια διεκδικήσεως στεφάνων σε μιά χώρα πιόνι εκ κατασκευής και σε κυβερνήσεις δοσιλόγων ? Και κυρίως πως , αφού οι συμμαχικές δυνάμεις ηξεραν την πραγματικότητα , μια και αυτές εξώπλιζαν τον ελληνικό στρατό και ηξεραν τις δυνατότητες του ?
Κανονικά η μυθολογία του "επους" επρεπε να σταματήσει μ'εναν εμμεσον "επαινο" .
Μετά την "κοινή νίκη" , η Βέμπο τραγουδούσε : Ελληνες και Βρεττανοι εχουν κοινά σημεία , της τιμής το αισθημα και την ψυχή στην τρικυμία" .
Αυτό θα επρεπε να ειναι γιά τους Ελληνες αρκετό , γιατί αλλο "κοινά σημεία " και αλλο κοινή τσέπη . Η Ελλαδα επρεπε να ξαναγυρίσει στήν φυσική της κατάσταση του παρία και του πολιτικού ενεργούμενου , και ουτε η Αγγλια ηλπιζε αυτό που θά επακολουθούσε : να κατεβεί το βιοτικό της επίπεδο κάτω από αυτό της Ελλάδας και να ζητάει να κρατηθεί εκχωρώντας τήν βιομηχανική της παραγωγή στους Γιαπωνέζους .
Ολα τα χάλασε ο εμφύλιος , που επετάχυνε τήν ελευση των αμερικανών . Και πάλι η Βεμπο με τον εμφύλιο προσπάθησε να συμφυλιώσει τους Ελληνες ξεθάβοντας τον Κολοκοτρωνη . Tι να εκανε ομως ο Κολοκοτρώνης ? αφου τα μουστάκια του Στάλιν ηταν μακρύτερα από αυτά του Κολοκοτρώνη ?
Οι αμερικανοί ηταν αναπότρεπτο να επικρατήσουν στην πολύτιμη κτήση . Εχάρισαν λοιπόν τα "λίμπερτυ" στούς "εφοπλιστές " μας - τα καράβια δηλαδή εκείνα που θα μετάφερναν το πολεμικό υλικό στην Ευρώπη και που η κατασκευή του καθενός διαρκούσε 14 ημέρες -, εδωσαν και μερικά σκαμπίλια στούς παραδεδομένης νοοτροπίας πολιτικούς των " επών" και αγόρασαν πλήρως την κτήση με το σχέδιο Μάρσαλ .
Οσο τώρα γιά τις δόξες του πολέμου , αυτές εδυσαν αδοξα : ο στρατηγός Sir Francis de Guingard ανοιξε το μετεωρολογικό δελτίο του 1940 και διεπίστωσε οτι οι καιρικές συνθήκες δεν ηταν τέτοιες που θα επέτρεπαν στόν Χιτλερ να εκστρατεύσει νωρίτερα εναντίον της Ρωσσιας ! Το κοπυραιτ για το " επος του 40 " , συνεπώς , το πήρε η βιομηχανια SOFTEX ...
Στα βιβλία της νεοελληνικής ιστορίας εμεινε μόνο το "αισθημα τιμής " , κι αυτο αμφίβολο .
Γιατί βέβαια το αισθημα τιμής του Κορυζή και του Τσολάκογλου δεν ηταν ακριβώς το ιδιο με το αντίστοιχο του Γεωργιου .
Πως να καταφέρουν να το σκάσουν οι δεκάδες χιλιάδες βρεττανών και νεοζηλανδών στρατιωτών με την ακάθεκτη προέλαση των Γερμανων ? Ιδού λοιπόν η "διαταγή" : να ρίχνονται οι ελληνες στρατιώτες απλώς σαν μάζα κρέατος στα τάνκς , οπως οταν θέλης να καθυστερησεις ενα φορτηγό και ρίχνεις στο δρόμο του ενα κοπάδι πρόβατα .
Και ο μέν Κορυζής τίναξε τα μυαλά του στόν αέρα , ο δέ Τσολακογλου , που με την πράξη του εσωσε τα υπολείμματα του ελληνικου στρατου - αυτού δηλαδή που θα εχρησιμοποιείτο εν συνεχεία στήν Μεση Ανατολη και στόν εμφύλιο - , καρτερούσε από ωρα σε ωρα στην φυλακή να μπούν οι "προοδευτικοί " να τον καθαρίσουν .
Η γιορτη του "επους" νικάει , κάθε χρόνο και το αισθημα τιμής αυτων των ανθρώπων ...
Η Ελλάδα λοιπόν τελείωσε , επειδή επρεπε να τελειώσει . Τι απαιτήσεις υπάρξεως μπορεί να εχει ενα κράτος με τέτοιο ιδεολογικό κομφούζιο , που το γιορτάζει επιδεικτικά δύο φορές τον χρόνο καί καθημερινά αλλοιώς ? Και θάταν περιττό να το συζητήσομε , αφού η Ελλαδα ουτως η αλλως πεθανε , αν δεν συνέβαινε νά υπάρχει ενα αδιευκρίνιστο καθεστώς κατοχής στα Επτανησα . Αυτό μας λένε οι πύρινες ανακοινώσεις των νομαρχιακών συμβουλίων Λευκαδας και Ζακύνθου μεσα στόν μεθοδικά καλλιεργούμενο σήμερα αντιαμερικανισμό στόν κόσμο , που απο-τελει μια επιμελημένη ιδεολογική βιομηχανία .
Οι αμερικανοί στρατιώτες προσέβαλαν , λέει , τα δημοκρατικά αισθήματα των Κερκυραιων , επειδή βγήκαν να κάμουν βόλτα στήν Σπιανάδα . Και δεν ειναι η πρώτη φορά που συμβαίνουν τέτοιες εκδηλώσεις εκει , ειτε με στρατιώτες ειτε χωρίς .
Ειναι βέβαια εξαιρετικά δύσκολο να αποδείξουν σήμερα οι Κερκυραιοι την σαφήνεια των δημοκρατικών τους αντιλήψεων με τα τόσα ξενοδοχεία που εχουν . Πιθανον οι τέτοιες εκδηλώσεις να συμβαίνουν ακριβώς επειδή υπάρχουν τα πολλά ξενοδοχεία του μονοδιάστατου τουρισμού τους και οχι κατ΄ανάγκην επειδή η περί δημοκρατίας αντιληψή τους συμπίπτει μ' εκείνην του Επιτάφιου του Περικλέους .
Το ερώτημα ομως ειναι με τα νομαρχιακά συμβούλια της Λευκαδος και Ζακύνθου .
Εχουν αρα επίγνωση της πολιτικής σημασίας του σιγονταρίσματος τους ?
Η πολιτική δεν ειναι βέβαια πράγμα ευκολο . Ευκολες ειναι μόνο οι εκλογές υπό τους ηχους των εμβατηρίων των "επών " και των μπουζουκιών . Η πολιτική ειναι πραγμα δύσκολο . Ακριβώς ομως γι΄ αυτό τίθεται και το ερώτημα περί του κατοχικού καθεστώτος των Επτανήσων . Ωσπου αυτό να διευκρισθει , δεν εχουμε λοιπόν παρά να αναφωνούμε αναμένοντες : ζήτω ο προοδευτισμός , ζήτω οι ανακοινώσεις , ζήτω το "Αθάνατον επος" με την "πολιτική οξυνεια " που συνεπαγεται... Εμείς , οι παλαιοί καλοί γείτονες των Ιταλων και "Ευρωπαίοι "...
αυτο γραφτηκε απο τον Γερασιμο Κακλαμανη το 1995 και δημοσιευθηκε στην εφημεριδα "Λευκαδιτικος λογος "
Αιρετικός μεν ο λόγος του Κακλαμάνη, εξαιρετικά ενδιαφέρων πάντα. Κια διεισδυτικός, σύνθετος, πυκνός. Με σοκάρει αρχικά για να κατανοήσω στη συνέχεια ότι έχει δίκιο (συχνά). Αποδομεί την κραταιά αντίληψη των πραγμάτων.
ΑπάντησηΔιαγραφήΓιώργο σ' ευχαριστώ για το απόσπασμα. Πολύτιμο.